`ELK NADEEL HEB ZIJN VOORDEEL!'

Reizen in Coronatijd kan soms een uitdaging zijn. De lockdown in Kathmandu en uiteindelijk onze evacuatievlucht uit Nepal waren daar een goed voorbeeld van.

 

Eenmaal terug in Nederland begonnen de wandelspieren al snel weer te kriebelen en was het wederom een kwestie van ‘Wat kan er wél?’ Corfu bleek én ‘geel’, én betaalbaar én er bleek zo iets als de “Corfu Trail te bestaan. In pakweg anderhalve week een mooie route van 170 kilometer van het zuidelijkste puntje tot het uiterste noorden van het eiland. Klonk goed! En het was inderdaad een fantastische ervaring. Daarover later meer in een aparte post.

 

Voordat het zover was moesten er namelijk nog wat hobbeltjes overwonnen worden. Allereerst bleek toen we daadwerkelijk wilden boeken dat de tickets opeens flink duurder waren geworden in vergelijking met de eerste keer dat we keken, pakweg twee weken daarvoor. Toch maar geboekt want we waren ondertussen al behoorlijk enthousiast geworden. Voor de zekerheid ook nog even de site van de overheid gecheckt en ja hoor Corfu was nog steeds ‘geel’, geen quarantaine bij terugkomst en slechts een PCR-test 72 uur van te voren als vereiste.

 

Rugzakje snel ingepakt, taxi naar Schiphol geboekt en in alle vroegte redelijk vooraan in de rij bij het inchecken.
‘Mag ik uw PLF-formulier alstublieft?’ Huh, watte? ‘Uw PLF-formulier, dat u 24 uur van tevoren had moeten invullen!’ Euh, daar weet ik niks van. Maar dan doe ik dat nu ter plekke toch even alsnog? ‘Nee, dat kan niet en zonder dit formulier mag ik u niet aan boord laten.’

 

Afijn, het enige wat nog wel kon was zo snel mogelijk naar de Transavia-balie gaan om te kijken wat er nog te redden viel. We waren niet de enigen, zo bleek. Naar schatting meer dan 50 mensen zaten die dag in dezelfde situatie. De opties: de heenvlucht omboeken -a 70 euries per ticket- naar volgende week zelfde tijd en bestemming, of omboeken naar morgen, maar dan niet naar Corfu, maar naar Athene en dan zelf een (avond)vlucht van Athene naar Corfu regelen.

 

Dus, rugzak weer om, diep zuchtend terug naar Den Haag en de volgende ochtend wederom een taxi naar Schiphol. Nu mét PLF-formulier. Al met al een dure grap (en ja, op de Transavia site bleek het achteraf inderdaad genoemd te zijn, echter omdat ik de site van de overheid gecheckt had, had ik niet verder gekeken. Het bleek op die site overigens niet onder het kopje ‘Reischecklist, voorkom onaangename verrassingen!’ te staan, maar onder het kopje ‘Coronavirus’…

 

Hoe dan ook, flink wat euries armer en twee dagen minder dan gepland in Corfu, ben ik hierdoor toch mooi voor het eerst van mijn leven in Athene geweest en heb ik in alle rust een paar uur kunnen genieten van de stad met een mooi uitzicht op de Acropolis. En vanwege de internationale Corona-reisbeperkingen was het ook op Corfu op de trail en in de stadjes en dorpjes heerlijk rustig, zo zonder hordes feestvierende vakantiegangers.

 

Net als in Nepal eigenlijk.
Cruyffiaanse toestanden…

 

← Vorig berichtVolgend bericht →